Wystawa „Recykling kulturowy”

Wystawa rzeźby Krzysztofa Brzuzana, „Recykling kulturowy”
dostępna od 10.06.2021 do 17.09.2021
w Muzeum Etnograficznym im. F. Kotuli w Rzeszowie

Informacja o autorze:

Krzysztof Brzuzan, znany rzeźbiarz od lat związany z Rzeszowem, a urodzony na Dolnym Śląsku. Absolwent krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, uczeń prof. Mariana Koniecznego, w którego pracowni obronił dyplom z wyróżnieniem. Jego prace znajdują się w prywatnych i muzealnych kolekcjach na całym świecie. Rzeszowianom dobrze znany z odlanych w brązie rzeźb wyeksponowanych w miejskiej przestrzeni. Wymienić tu można pomnik Adama Mickiewicza, Jana Pakosławica, czy urwisa celującego w lampę uliczną przy biurowcu Elektromontażu. W sztuce odwołuje się do wielu kulturowych tropów, wielkich klasyków i ludowych twórców.

Informacja o wystawie:

Temat cyklu „Recycling kultury” wynikł z życiowych doświadczeń artysty. Po studiach, po przeniesieniu się na Podkarpacie zaczął wykorzystywać w swojej twórczości obiekty będące śladami odchodzącej cywilizacji  z pogranicza, którą w wymiarze sakralnym tworzył styk kultury zachodnioeuropejskiej i bizantyjskiej.

Kolekcja liczy około 50 prac, które tworzą wystawę o minionym już świecie. Artysta nawiązuje do przeszłości nie tylko poprzez symbole, po które sięga, ale i rzeźbiarską materię – drewno czy metal „z odzysku”, często wypatrzone podczas wędrówek po Podkarpaciu i Roztoczu Południowym. Czerpie z kolorystyki cerkwi i kościołów, elementów wystroju obu tych obrządków. Wystawa w Muzeum Etnograficznym im. F. Kotuli w Rzeszowie będzie pierwszą premierową kolekcji. Obiekty, które powstały w tym cyklu nie były dotąd prezentowane publiczności. Artysta traktuje kolekcję jako pewnego rodzaju artystyczne credo: „Straszne tempo współczesnego życia sprawia, że młoda sztuka często komentuje bieżące wydarzenia, przestrzega przed zagrożeniami. Przerażony jestem tym tempem i tym, jak przerwała się pewna ciągłość sztuki. Piękno – dawniej było głównym elementem w pracy artysty, dziś kategoria brzydoty tak mocno weszła w estetykę, że często wydaje się dominować. Jako wychowanek klasycznej ASP dostrzegam zatem piękno w rzeczach przemijających, które często ulegają degradacji. Zajmuję się recyclingiem sztuki, recyclingiem kulturowym. To hasło towarzyszy tej kolekcji. Przywracam miniony świat, jego przedmioty i materię. Wykorzystuję przedmioty, które są już w poniewierce, zlekceważone, zdegradowane przez czas. Wciąż widzę ich piękno i nowe wartości”.