Wspominamy Jerzego Dynię

Jerzy Dynia urodził się w Stanisławowie w 1935 r. Jego rodzice byli nauczycielami w Przybyszówce. Ukończył Akademię Muzyczną w Krakowie.  W 1967 r. rozpoczął pracę w Polskim Radio. Zajmował się przede wszystkim muzyką ludową. Był autorem programów prezentujących kapele ludowe, zespoły obrzędowe i śpiewacze oraz muzyków ludowych. Był również dziennikarzem telewizyjnym, znanym ze „Spotkań z folklorem” i „Mapy folkloru Podkarpacia”. Archiwum Oddziału Telewizji Polskiej w Rzeszowie zawdzięcza mu niepowtarzalny zbiór filmów przybliżających obraz dawnej wsi, ukazujących nie tylko ludową muzykę i taniec, ale również architekturę, stroje, ginące zawody. Publikował artykuły do miesięcznika „Nasz Dom Rzeszów”. Była autorem książek: „Muzyka wiejskich kapel Podkarpacia”. „Zakochani w Rzeszowie. Wybór piosenek o mieście”, „Rzeszów z mojej loży”,

Jego największą pasją była muzyka ludowa, co wydaje się oczywiste, jeśli wiemy, że był współzałożycielem Zespołu Pieśni i Tańca „Rzechy” z Rzeszowa, kierownikiem muzycznym oraz twórcą aranżacji dla zespołów Lasowiacy”, „Bandoska” i „Ostrowiacy”. Był również niezastąpionym członkiem jury na konkursach i festiwalach folklorystycznych.

Jerzy Dynia był wielokrotnie nagradzany. Był dwukrotnym laureatem nagrody im. Franciszka Kotuli (w 1990 i 2001 r.), a także nagrody im. Oskara Kolberga, Nagrody Marszałka Województwa Podkarpackiego.

Zmarł 4 listopada w wieku 85 lat.

Tego niezwykłego człowieka i jego podejście do muzyki ludowej i folkloru można poznać lepiej dzięki filmowi „A kapela gra do końca”: