Obrazy z haftowanymi sentencjami.

W ostatnim czasie zbiory naszego muzeum wzbogaciły się o dwa obrazy wotywne, podarowane  przez P. Józefa Ignacika z Rzeszowa.  Stanowią typ obrazów collagowych, zaopatrzonych w haftowane sentencje i są rzadkością w kolekcjach muzealnych. Są to dwa wizerunki: Serca Maryi i Serca Jezusa, o wymiarach ok. 40×50 cm, umieszczone w drewnianych ramach, za szkłem. Te dwa przedstawienia często wieszane były obok siebie jako komplet, stąd też oprawa czy artystyczne ich wykonanie było identyczne. Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku wyżej wymienionych obrazów.
Wykonane są na perforowanym kartonie stanowiącym tzw. kanwę, do której przyszyte są  wytłoczone – jedna z celuloidu, druga z papieru – postacie. Wizerunek okalają haftowane bawełnianą nicią odpowiednie napisy – rodzaj modlitwy, aktu strzelistego, z odmówieniem którego niejednokrotnie wiązał się przywilej odpustu : pierwszy – Słodkie serce Maryi bądź mojem zbawieniem  oraz 300 dni odpustu Pius IX 30 września 1852, drugi – Słodkie serce Jezusa bądź moją miłością  oraz 300 dni odpustu Pius IX. 10 grudnia 1868. Brzegi obrazów ozdobione są wokół papierową złotą koronką, a ponadto jeden z nich zasuszonym liściem paproci umieszczonym w lewym górnym rogu.
Obrazy tego typu modne  były od poł. XIX w. do okresu międzywojennego. Masowo produkowano je w Niemczech z przeznaczeniem na tereny nie tylko niemieckie ale i sąsiednie. Dlatego były zaopatrywane w wizerunki popularne na określonych terenach oraz teksty w odpowiednim języku. Były znane w całej Europie. Można je było nabyć w gotowej formie lub do samodzielnego montażu w postaci pakietu półfabrykatów. Pakiety takie rozprowadzali głównie sklepikarze, ale sprzedawano je również  na odpustowych i jarmarcznych kramach oraz za pośrednictwem prasy.

Agata Witowicz