Przejdź do treści

Komunikat o błędzie

  • Warning: "continue" targeting switch is equivalent to "break". Did you mean to use "continue 2"? in include_once() (line 1120 of /home/aminetno/domains/muzeumetnograficzne.rzeszow.pl/public_html/stara/includes/bootstrap.inc).
  • Deprecated function: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated w include_once() (linia 14 z /home/aminetno/domains/muzeumetnograficzne.rzeszow.pl/public_html/stara/themes/engines/phptemplate/phptemplate.engine).
  • Deprecated function: implode(): Passing glue string after array is deprecated. Swap the parameters w drupal_get_feeds() (linia 394 z /home/aminetno/domains/muzeumetnograficzne.rzeszow.pl/public_html/stara/includes/common.inc).
  • Deprecated function: The each() function is deprecated. This message will be suppressed on further calls w _menu_load_objects() (linia 571 z /home/aminetno/domains/muzeumetnograficzne.rzeszow.pl/public_html/stara/includes/menu.inc).

Jordan

 
Jordan to zwyczajowa nazwa święta Chrztu Jezusa Chrystusa zwanego także świętem Epifanii. W Kościele Prawosławnym i Greckokatolickim jest to jedno z dwunastu najważniejszych świąt roku liturgicznego. Obchodzone jest 6 stycznia według kalendarza juliańskiego (19 stycznia wg kalendarza gregoriańskiego). Nazwa pochodzi od nazwy rzeki Jordan, w której według Ewangelii Jan Chrzciciel ochrzcił Syna Bożego.

Święto Jordanu poprzedza dzień ścisłego postu kończący się wieczerzą zwaną Szczedryj Weczir. Jest ona niemal tak samo uroczystą jak wschodniochrześcijańska Wigilia - Swjatyj Weczir. Kolację rozpoczyna się od spożycia prosfory – przaśnej bułki. Na stole pojawiają się także niemal te same potrawy co w wigilijny wieczór. Po posiłku zebrani kolędują i śpiewają szczedriwki czyli ludowe pieśni o charakterze świeckim, zawierającym życzenia szczęścia, miłości i zdrowia.

W świąteczny dzień wierni zbierają się w cerkwi na uroczystym nabożeństwie odprawianym wyjątkowo według Liturgii św. Bazylego Wielkiego. Owa wyjątkowość polega na tym, że Liturgię odprawia się jedynie dziesięć razy w oku. W przeszłości po zakończeniu uroczystości w cerkwi formowała się procesja z cerkiewnymi chorągwiami i ikonami, która następnie wyruszała nad brzeg lokalnej rzeki. Tam następował najważniejsza część święta, czyli poświęcenie wody. Bardzo często w tym czasie rzeki były skute lodem i dlatego wyrąbywano w lodzie otwór w kształcie krzyża. Jeszcze w okresie międzywojennym nierzadko zdarzało się, że po poświęceniu wody niektórzy z zebranych młodzieńców kąpali się w poświęconej wodzie, zwanej "jordańską wodą", wierząc, że da im to zdrowie i siłę.

Współcześnie nie wszystkie wspólnoty praktykują święcenie wody nad naturalnymi ciekami wodnymi, część święci wodę w świątyni. Także kąpiele w "jordańskiej wodzie" zaniknęły wśród wiernych zamieszkujących obszar Polski, można je natomiast zobaczyć choćby w relacjach medialnych i prasowych z obszaru Ukrainy czy Rosji, gdzie nadal cieszą się popularnością.

"Jordańską wodę" wierni nabierają w naczynia i zabierają do swych domów. Panuje przekonanie, że ma ona właściwości lecznicze i ochronne, a każdy z wiernych powinien jej nieco wypić w tym dniu. W przeszłości gospodarze skrapiali nią swoje gospodarstwa, domy i hodowane zwierzęta. Wodę wykorzystywano także w innych praktykach określanych przez etnografów jako magiczne.

Powrót
  • Historia
  • Franciszek Kotula
  • Edukacja
  • Kronika
  • Wystawy
  • Wydawnictwa
  • Aktualności
  • Temat tygodnia
  • Cennik
  • Kontakt
Subscribe to Subskrybuj
zadaj pytanie do pobrania mapa strony polityka cookies

Copyright @ 2012 Muzeum Etnograficzne im. F. Kotuli w Rzeszowie