Kogut w wierzeniach ludowych
Kogut był ptakiem wyjątkowym już dla Słowian. Byli oni przekonani, że bogowie szczególnie lubią ofiary składane z czarnych ptaków tego gatunku. Kury ofiarowywali również żmijom (opiekunom domostwa), zakopywali w rogach nowo wybudowanych chałup. Nasi pogańscy przodkowie wierzyli, że ptaki te chronią ich przed utopcami czyhającymi w jeziorach.
Od wieków również jaja, zwłaszcza kurze symbolizowały odradzające się życie. Najstarsze pisanki znajdowane podczas wykopalisk na ziemiach polskich pochodzą z X w. Znajdowano je m.in. w grobach – obdarowywanie nimi zmarłych miało pomóc im w przejściu w zaświaty. Echa tego zwyczaju widoczne były jeszcze w latach 80. XX w. wśród prawosławnych mieszkańców Podlasia, którzy w okolicach Wielkanocy kładli pisanki na grobach swoich krewnych.
W czasach chrześcijańskich pisanki symbolizowały nie tylko odradzające się życie, ale również Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Na wsiach podkarpackich pisanki robiły dziewczęta i dawały je w prezencie chłopcom w dowód sympatii. Zdarzało się, że chłopcy popisywali się ilością zdobytych pisanek – robili z nich wianuszki i wieszali w izbie nad oknem.
Kogut stanowił natomiast skuteczną ochronę przed złem. Wszelkie złe siły uciekały z ziemi po trzecim jego pianiu. Według wierzeń ludowych jego pianie miało również chronić przed pożarem. Podobno był to pierwszy ptak, który zapowiedział narodziny Jezusa, dlatego też pieje przez cała noc Bożego Narodzenia. Do niego też będzie należało obwieszczenie nadejścia dnia Sądu Ostatecznego.
W wielu różnych kulturach kogutowi przypisuje się różne znaczenia, w kulturze ludowej symbolizował męskość, płodność, walkę ze złem i Zmartwychwstanie Pana Jezusa.
