Paszport galicyjski (Reise-pass)
W drugiej połowie XIX wieku obywatele Galicji korzystali z wielu swobód osobistych i politycznych. Osoba przekraczająca granice państwa nie musiała być kontrolowana przez służby graniczne. W dobie monarchii konstytucyjnej w Austrii nie istniał przymus paszportowy. Ostateczne zniesienie obligatoryjnej kontroli paszportów na granicy państwa nastąpiło mocą rozporządzenia cesarskiego z dnia 6 XI 1865 roku. Zamiast tego wprowadzony został obowiązek legitymowania się na każde żądanie organów do tego uprawnionych. Stosownie do instrukcji z 6 III 1857roku, władze policyjne wewnątrz kraju mogły żądać okazania stosownego dokumentu jedynie od osoby, co do której zachodziło uzasadnione podejrzenie, że złamała prawo lub choćby wydawała się "niepewną". Dlatego w interesie podróżującego leżało okazanie dokumentu podróżnego, gdyż mógł on stanowić dowód niewinności w razie podejrzenia o popełnienie przestępstwa. Wydawane w 1900 roku paszporty liczyły 16 stron. Wystawiane były według identycznego, drukowanego formularza. Dane osobowe posiadacza paszportu takie jak: imię i nazwisko, zatrudnienie, zamieszkanie w powiecie, kraj koronny umieszczone były na pierwszej stronie. Druga strona zawierała opis osoby właściciela (Personsbeschreibung des Inhabers) oraz jego podpis. Na stronie trzeciej podany był cel podróży oraz czas ważności dokumentu, na czwartej wymieniano osoby (z rysopisem) podróżujące wraz z posiadaczem paszportu. Szczegółowe wskazówki co do wszelkich wymogów jakie miały być spełnione przy wydawaniu paszportów w Galicji zawierał reskrypt prezydium Namiestnictwa z 12 VIII 1890 roku. We wzorze pisma stosowanego przez Polskie Towarzystwo Emigracyjne w korespondencji z osobami fizycznymi podane są min. informacje o dokumentach wymaganych w przypadku podróży do Ameryki: "Aby uniknąć możliwych przeszkód w drodze, maja poddani austriaccy płci męskiej, o ile nie przekroczyli 45 roku życia, zaopatrzyć się przed wyruszeniem w podróż do Ameryki w jeden z następujących dokumentów: 1. Paszport wystawiony na wyjazd do Ameryki; albo- 2. Potwierdzenie starostwa, że dotyczący zadość uczynił swemu obowiązkowi stawienia się przed Komisyą poborowa; albo- 3. Dowód uiszczenia taksy wojskowej, lub też uwolnienia się od niej; albo- 4. Poświadczenie wystąpienia z armii, marynarki wojennej lub obrony krajowej, jeśli poświadczenie to nie zawiera postanowienia, że właściciel tegoż obowiązany jest jeszcze do stawienia się przed Komisyą poborową; albo- 5. Odprawę ze służby wojskowej ("Abscheid"); albo- 6. Certyfikat uwalniający od pospolitego ruszenia ("Landstrum-pass"). Dla mężczyzn, mających więcej niż 45 lat, tudzież dla kobiet i dziewcząt dorosłych wystarczy książeczka robotnicza lub świadectwo moralności. Osoby małoletnie muszą mieć paszport albo też pozwolenie na wyjazd do Ameryki, wystawione przez ojca lub opiekuna i potwierdzone przez odnośne c.k. Starostwo lub Urząd gminny.Pozwolenie takie jest nawet wtedy konieczne, gdy małoletni jada w towarzystwie swej matki, nie posiadającej żadnego urzędowego dokumentu, poświadczającego, że ona jest jedynym opiekunem osoby małoletniej."
