Malarz czystego serca

Autorem prac prezentowanych na naszej najnowszej wystawie jest Jan Kaznecki (1916-2012). Urodzony w Rzeszowie, życiem i twórczością związał się z miastem. Ukończył jedynie szkołę powszechną; w domu nie było warunków, by mógł się kształcić. Uczestniczył w kampanii wrześniowej jako żołnierz Wojska Polskiego. Po wojnie pracował jako kościelny w rzeszowskiej farze, a od 1949 r. jako portier w Okręgowych Zakładach Mleczarskich. W 1982 r. przeszedł na emeryturę.

Rysował i malował od 14 roku życia. Był członkiem Klubu Plastyka Amatora przy rzeszowskim WDK. Jego twórczość zdominowała tematyka sakralna (wizerunki Chrystusa, Matki Bożej i świętych, sceny biblijne), kombatancko-patriotyczna (m.in. wydarzenia II wojny światowej) oraz ulice, zaułki i świątynie rodzinnego Rzeszowa. Zatrudniony jako nocny portier, poświęcał długie godziny na malowanie. Portiernia przy ul. Grodzisko stała się osobliwą galerią Jego obrazów. Najwięcej prac powstało, kiedy był już na emeryturze. Tworzył je w pracowni udostępnionej przez  Muzeum Okręgowe w Rzeszowie. Wówczas mistrz Jan stał się charakterystyczną postacią Rzeszowa. Codziennie rano przemierzał drogę z ul. Hetmańskiej, przy której mieszkał, do swojej pracowni. Z laską, teczką ze świńskiej skóry, w której nosił mnóstwo ołówków, pędzli i szkiców, w charakterystycznym berecie i długim zielonym płaszczu, uszytym na wzór wojskowy, dziarsko stukając podkutymi butami.

Malował dużo, ale większość swoich obrazów rozdał, bo lubił obdarowywać nimi ludzi. Był wielkim, samorodnym talentem, przedstawicielem nurtu malarstwa zwanego prymitywizmem lub sztuką naiwną. Cechy charakterystyczne jego twórczości to szczerość wypowiedzi, prostota środków wyrazu oraz odwaga. Jego obrazy przemawiają do odbiorców, są malowane z miłością do przedstawianych postaci i pejzaży. Pewnie dlatego znawcy tematu uważają, że twórczość „rzeszowskiego Nikifora” najlepiej opisuje określenie „malarz czystego serca”

KAZNECKI brał udział w wielu plenerach i przeglądach twórczości nieprofesjonalnej. Jego prace prezentowane były na wystawach ogólnopolskich m.in. na  wystawie twórczości amatorskiej „Inni” w 1965 roku w warszawskiej Zachęcie. Wystawiano je również w Rzeszowie, Krakowie, Szczecinie oraz Rzymie, Stuttgarcie i Norymberdze.

Fotografie ze zbiorów prywatnych Elżbiety Kazneckiej (córki malarza)