Helena Mączka z Rakszawy (region rzeszowski)

Helena Mączka z Zalesia k. Rakszawy,1931 r. , znana jest w społeczności jako osoba podtrzymująca dawne tradycje, m.in. piękne tradycje organizowania bram weselnych podczas których deklamuje ciekawe wiersze, sentencje i śpiewa pieśni dziś już zapomniane, a łączące się z obrzędowością ludową. Zwyczaj robienia bramy weselnej wymagał wykonania odpowiednich rekwizytów mających na celu uatrakcyjnienie zabawy- zwyczaju. Nie zapomniały o nich także panie Helena Mączka (1931) i jej młodsza siostra Anna Gąsior (1935). Obie panie są mieszkankami Zalesia koło Rakszawy, Ich domy tętnią zyciem i pogodną atmosferą, ściągając do siebie wielu  gosci. Dom pani Heleny wypełniony jest różnego typu rekwizytami pomocnych w przedstawieniach. Zaprezentowane rekwizyty w postaci baby i chłopa pozwalały na przeprowadzenie inscenizacji i wyrecytowania wiersza, zaśpiewania pieśni dedykowanych  młodej parze. Przed laty Helena Mączka, Anna Gąsior i ich brat Władysław Jurek uczestniczyli w inscenizacjach podtrzymujących dawny folklor muzyczny. Władysław Jurek pisał teksty piosenek, wiersze i scenariusze przedstawień. Pani Helena  od 30 lat zapraszana jest do szkół, gdzie  i opowiada o dawnych tradycjach i zwyczajach wsojej rodzinnej wioski.

Pani Helena posiada bardzo bogaty repertuar  pieśni i melodii ludowych.

Materiał zebrała i opracowała

Emilia Jakubiec-Lis

Dofinansowano ze środków  Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „Kolberg 2014 -Promesa”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.

Opis fotografii

Fot. 1, 2 DZIAD –  Rekwizyt  wykonany przez Helenę Maczkę dla inscenizacji weselnych bram

Fot. 3.  BABA –  rekwizyt wykonany przez H. Maczka, prezentuje Helena Wilczek z Rakszawy

Fot. 4 Od lewej Anna Gąsior, Helena Mączka, Helena Wilczek

Fot. 5 Helena Mączka „Moi przyjaciele, nie mam was tu wiele” – transkrypcja zapisu terenowego