Po czterdziestu dniach, dziewięciu miesiącach, po roku i ….

Pod koniec XIX w. w Bułgarii – najpierw w miastach, a z czasem i na wsi powszechnym stał się kultywowany do dziś zwyczaj drukowania nekrologów. Pierwszy, bez zdjęcia był przygotowywany zaraz po zgonie,  informował o tym smutnym wydarzeniu, opisywał ból osieroconej rodziny, zawierał nieodzownie informacje o dacie, miejscu pogrzebu i odprawieniu panachidy co mogło się odbyć w cerkwi lub bezpośrednio na cmentarzu. Następne nekrologi, już zawsze z fotografią obowiązkowo drukowano po trzech i czterdziestu dniach, dziewięciu miesiącach, po roku i w trzy lata po śmierci. Rzadziej przygotowywano je z okazji kolejnych  rocznic  zgonu.  Obowiązkowo, także  i współcześnie należy nekrolog powiesić na drzwiach domu lub mieszkania zmarłego, ponadto w okolicach cerkwi oraz cmentarza gdzie  został on pochowany. Oprócz tego przyjętym jest i powszechnie akceptowalnym wieszanie ich i to zarówno w dużych miastach jak i małych miejscowościach we wszelkich miejscach użyteczności publicznej.

Elżbieta Piskorz-Branekova

Więcej na najnowszej wystawie czasowej „Chleb życia, chleb śmierci”. Serdecznie zapraszamy!