Świętej Cecylii- 22 listopada

Od czasów średniowiecza w Polsce rozpowszechnia się kult św. Cecylii, która jest chrześcijańską patronką muzyki. Opiekuje się również chórzystami, instrumentalistami, śpiewakami i organistami.

Święta pochodziła z rodu rzymskich patrycjuszy i żyła w II lub III w. Pomimo, iż złożyła śluby czystości rodzina doprowadziła do jej małżeństwa z Walerianem, który był poganinem. Będąc uczciwą wobec przyszłego męża w noc poprzedzającą ślub wyznała mu, iż jest chrześcijanką. Po początkowych wątpliwościach Walerian zgodził się przyjąć chrzest. Świętej udało się nawrócić na wiarę chrześcijańską zarówno męża jak i jego brata. Niedługo potem nasiliły się jednak prześladowania chrześcijan. Walerian wraz z bratem zostali podczas nich schwytani i zabici, a niedługo potem śmierć męczeńską poniosła również św. Cecylia.

Męczeńska śmierć Cecyli obrosła wieloma legendami. Przyszła święta pochowana została w katakumbach, gdzie w XI w. odkryto jej ciało, które zachowało się w stanie nienaruszonym. Szczątki świętej przeniesiono do bazyliki jej imienia wybudowanej na Zatybrzu, gdzie prawdopodobnie zamieszkiwała za życia.

Powszechnie uważa się, że Cecylia była utalentowanie muzycznie. Wielu artystów przedstawiało ją z instrumentami muzycznymi, najczęściej z organami. Dziś sądzi się, że wynikało to z błędnego tłumaczenia antyfony contatibus organis jako akompaniując sobie na organach, zamiast przy wtórze instrumentów. Innymi atrybutami św. Cecylii są palma męczeńska lub miecz (gdyż została zabita poprzez ścięcie). Św. Cecylia jest w kościele katolickim wspominana 22 listopada.

Na wystawie prezentowanej w Muzeum Etnograficznym pt. „Barwy i nastroje. Muzyka w malarstwie polskim” możemy podziwiać wspaniały obraz z II poł. XVIII w. przedstawiający Św. Cecylię, który jest własnością Muzeum Narodowego w Krakowie.

Monika Zydroń

Bibliografia:

Henryk Bejda, Święta Cecylia, Kraków 2013

Materiał ikonograficzny:

Św. Cecylia, 1606, olej na płótnie, Guido Reni, Norton Simon Museum of Art, Pasadena